Ne Kaldı Geriye

Kırılganlıktan başka ne kaldı geriye
Yorgunluk desen Arşa yakın
Garip bir duyguydu benliğimi kaplayan
Manası olmayan bir sır, anlamsız bir gam

Sakinlikten başka ne kaldı geriye
Deli yüreğin suskun çırpınışlarında
Bir boşluğu yüreğinin taa derinlerinde
Apansız gidişlerin viran ettiği hayatlarda

Yalnızlıktan başka ne kaldı geriye
İçimdeki baharı yokluyorum arada
Öyle narin öyle masum ki çığlıkları
Tertemiz bir çocuğun yürek kırıntıları

Umuttan başka ne kaldı geriye
Bir güneşi vardır ya insanın bir güneşi
Kötülüğü barındırmayan,
Şah damarı sevgi olan
Rengarenk açar rengini
Çiçeklerin ışığında baharın
Sonsuz kaybedenlerin varlığına inat

Sevgiden başka ne kaldı geriye
Dağ doruklarında sonsuzluğa uzanmak
Kirletilmemiş bir hayat sunmak vardı yarınlara
Aydınlık olsa güzel ülkem,
Aydınlansa sonsuza
Değmez mi gülüşlerinde
Bahar kokan çocuklara

-Melahat PINAR

İletişim için tıklayınız

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir